Drewno kontra węgiel. Które ogrzewanie jest tańsze w 2025 roku?

Drewno a węgiel – co się bardziej opłaca?

W ostatnich latach drewno opałowe traciło na popularności – ustępowało miejsca gazowi i ciepłu sieciowemu. Według danych GUS-u w 2010 roku z drewna korzystało ponad 40% gospodarstw domowych, podczas gdy w 2021 roku już tylko 21%. Jednak rosnące koszty energii i zaostrzenie przepisów środowiskowych sprawiły, że drewno opałowe ponownie wraca do łask. Choć ceny węgla po gwałtownym wzroście w 2022 roku (do 2329 zł za tonę) spadły w 2025 roku do około 1600 zł, nadal stanowią spore obciążenie dla domowych budżetów. W porównaniu do tego drewno, którego cena wynosi średnio 400 zł za metr sześcienny, może wydawać się atrakcyjną alternatywą. Czy rzeczywiście jest tańsze? Aby to sprawdzić, należy wziąć pod uwagę zapotrzebowanie energetyczne przeciętnego domu o powierzchni 150 m², które wynosi około 15 000 kWh rocznie. Przy wartości opałowej węgla na poziomie 25 MJ/kg i sprawności spalania wynoszącej 80%, potrzebne jest około 2,1 tony węgla rocznie, co daje koszt rzędu 3360 zł. Z kolei drewno, z wartością opałową 16 MJ/kg, wymaga większej ilości surowca – około 6 m³ rocznie. Przy cenie 400 zł/m³, całkowity koszt ogrzewania drewnem wynosi około 2400 zł rocznie. To oznacza oszczędność rzędu 30% w porównaniu do węgla.

Moc opałowa drewna i węgla – czym się różnią?

Moc opałowa to kluczowy parametr, który określa ilość energii uwalnianej podczas spalania paliwa. Dla węgla kamiennego wynosi ona średnio 24–28 MJ/kg, co czyni go jednym z najbardziej wydajnych paliw do ogrzewania. Drewno ma niższą kaloryczność – zazwyczaj 15–19 MJ/kg. Do uzyskania tej samej ilości energii cieplnej, jaką dostarcza węgiel, potrzeba więc więcej drewna. Różnice mogą się pogłębiać w zależności od rodzaju surowca. Na przykład:

• dąb i buk – twarde drewno liściaste o wysokiej gęstości (ok. 700 kg/m³), spala się wolniej i wytwarza więcej ciepła,
• sosna i świerk – drewno iglaste o niższej gęstości (ok. 500 kg/m³), spala się szybciej i dostarcza mniej energii.

Węgiel jest bardziej stabilnym paliwem pod względem wartości opałowej, ale także tutaj występują różnice wynikające z jakości surowca, zawartości popiołu czy siarki.

Ile drewna przypada na tonę węgla?

Ze względu na różnice w wartości opałowej do zastąpienia jednej tony węgla potrzeba od 1,5 do 2 ton drewna opałowego. Oznacza to zużycie od 4 do 6 m³ drewna w sezonie grzewczym. Ostateczne wartości zależą jednak od kilku czynników.

1. Gatunek drewna – twarde gatunki dostarczają więcej energii niż lekkie drewno iglaste.
2. Wilgotność surowca – drewno powinno być sezonowane przez co najmniej rok, aby osiągnąć optymalną wilgotność (ok. 20%). Świeże drewno ma niższą kaloryczność i generuje więcej dymu.
3. Sprawność systemu grzewczego – nowoczesne kotły na drewno i pellet są bardziej wydajne niż tradycyjne piece czy kominki.

W praktyce oznacza to, że wybór drewna jako paliwa grzewczego wymaga większej przestrzeni magazynowej i odpowiedniego przygotowania surowca.

Drewno czy węgiel – co wybrać w 2025 roku?

Oprócz kosztów przy wyborze paliwa należy wziąć pod uwagę również inne czynniki:

• przechowywanie – węgiel zajmuje mniej miejsca i nie wymaga specjalnych warunków składowania. Drewno wymaga dużej przestrzeni i musi być chronione przed wilgocią,
• obsługa – węgiel jest wygodniejszy w użyciu, nie wymaga sezonowania ani dodatkowej obróbki. Drewno trzeba przygotować, pociąć i przechowywać przez dłuższy czas,
• ekologia – drewno uznawane jest za bardziej ekologiczne paliwo, zwłaszcza gdy pochodzi z odnawialnych źródeł. Spalanie drewna generuje mniej CO₂ niż węgla, ale więcej pyłów i sadzy.

Jeśli priorytetem są niższe koszty, drewno opałowe może być lepszym wyborem. W 2025 roku pozwala ono zaoszczędzić nawet 30% na ogrzewaniu w porównaniu do węgla. Jednak wygoda użytkowania, dostępność i preferencje związane z obsługą systemu grzewczego mogą sprawić, że dla niektórych gospodarstw domowych węgiel nadal pozostanie atrakcyjnym paliwem.